รักให้คุ้ม - รักให้คุ้ม นิยาย รักให้คุ้ม : Dek-D.com - Writer

    รักให้คุ้ม

    ผู้เข้าชมรวม

    333

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    333

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  2 เม.ย. 54 / 18:33 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
     
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
       วันนี้เป็นวันเกิดของแฟนเรา เราคิดถึงเค้า และตอนนี้เราเข้มแข็งพอ ที่จะเล่าแล้วค่ะ เลยอยากจะเล่าเรื่องของเค้าให้เพื่อนๆฟังค่ะ

      เรารู้จักกับเค้าตอนอยู่ม.6 เราอยู่กันคนละรร. แต่ก็ใกล้ๆกัน แถวลีลม ... เรารู้จักเค้า เพราะเค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนเรา ครั้งแรกที่เจอเค้า เราประทับใจมาก เค้าเป็นสุภาพบุรุษ เค้าพูดจาดี และรู้สึกเหมือนเค้าจะชอบเราตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ เค้าเป็นคนหน้าตาดี แบบดูดีเลยอ่ะ ขาวๆตี๋ๆ ไม่ว่าจะอยู่กับใคร เค้าก็จะดูเด่นขึ้นมาเสมอ แบบดูมีประกาย มีคนชวนเค้าให้ไปเล่นหนังบ่อยๆ เค้าก็ไม่เอา เพราะเค้าชอบชีวิตส่วนตัว ไม่อยากมีแฟนคลับ ไม่อยากไปไหนก็มีแต่คนรู้จัก .. เค้าเป็นผู้ชายที่ใช้ชีวิตง่ายๆ ไม่หรูหรา ทั้งที่ตัวเค้าเองก็มีฐานะดีมาก...  และสิ่งหนึ่งที่เราประทับใจในตัวเค้ามากที่สุดก็คือ เค้าพร้อมที่จะทำเพื่อคนที่เค้ารักเสมอ ...

      ตอนนั้น เราอยู่ในช่วงใกล้เอ็นทรานซ์ เรากับเค้าเรียนพิเเศษอย่างหนัก.. จริงจังมาก เราไปเรียนด้วยกัน เหมือนเพื่อนกัน เราอยู่ด้วยกันบ่อยมาก มันเกิดเป็นความผูกพัน .. เมื่อแยกกัน เราต่างคนก็กลับบ้านอ่านหนังสือ แต่เวลาที่อยู่ด้วยกัน เราก็ใช้มันอย่างคุ่มค่าที่สุด เราเป็นกำลังให้กันเมื่อเจอเรื่องแย่ๆ เราจะช่วยกันแก้ เวลาเราเสียใจ เค้าพร้อมจะช่วยเรา และอยู่ข้างๆเรา ...เรารู้จักกันไม่กี่เดือน แต่รู้สึกเหมือนรู้จักมาทั้งชีวิต ...  บางอย่างในใจเราบอกเราว่าคนนี้แหละ 

      ต่อมา เรากับเค้าเอ็นติดได้ในมหาลัยที่หวังไว้ ถึงจะคนมหาลัยกัน แต่เราก็คบกัน เราเป็นแฟนกันแล้ว ... เค้ามีสังคมใหม่ๆ โลกใหม่ๆ เราเองก็ด้วย แต่เราก็มีเวลาให้กันและกันเสมอ เค้าพยายามหาเวลาให้เรา ถ้าว่างก็มาเจอ ไม่ว่างก็โทรคุยกัน ... เค้าอยู่ในมหาลัยของเค้า เค้าได้เป็นเดือน มีสาวๆสวยๆมาชอบเค้ามากมาย แต่เค้าก็ไม่เคยคิดนอกใจเรา เราคบกันแบบเรื่อยๆ ไม่ได้หวือหวา เหมือนรักของวัยรุ่น แต่เราเข้าใจกันและกัน เข้าใจความจำเป็นของกันและกัน และเว้นที่ว่างให้แต่ละคนได้มีเวลาส่วนตัว ถ้าเราว่างเราก็จะใช้มันด้วยกัน หากิจกรรมที่ชอบทำด้วยกัน เรามีความสุขมาก..... 4ปีในชีวิตมหาลัย ทำให้เราได้เห็นหลายๆอย่างที่เค้าทำเพื่อเรา เค้าเป็นห่วงเรา ถ้าเรากลับดึกเค้าจะไปรับเรา เวลาเราทำกิจกรรม ต้องไปซื้อของทำงาน เค้าก็จะไปช่วยเราถือ ไปหาของเป็นเพื่อนเรา ทั้งที่งานเค้าเองก็ยังไม่เสร็จ เค้าก็จะอ้างว่า ไม่เป็นไร เดี๋ยวดึกๆค่อยทำ นอนดึกอยู่แล้ว แต่เราก็เกรงใจ แต่เค้าก็ยืนยันเสมอว่าไม่เป็นไร เค้าพาเราไปแนะนำกับที่บ้านเค้า บอกว่า เราคือแฟนเค้า และเป็นคนที่เค้าอยากจะแต่งงานด้วย... เราเป็นผู้หญิงคนแรกที่เค้าพาไปแนะนำกับที่บ้าน คือ เราดีใจมากที่เราได้เจอผู้ชายที่ดีกับเรา และรักเราจริงๆอ่ะ 

      พอเราเรียนจบเราวางแผนจะไปเรียนโทด้วยกันที่อังกฤษ และคิดว่าพอเรียนจบ ทำงานอีกสักปี2ปี เราก็จะแต่งงานกัน เราวางแผนอนาคตไว้ด้วยกันแล้ว เรากับเค้าจะใช้ชีวิตอยุ่ด้วยกัน เค้าจะออกไปทำงาน หาเลี้ยงเรา ให้เรานั่งเป็นคุณนายอยู่บ้าน และเค้าจะจ้างคนใช้ให้มาอยู่เป็นเพื่อนเรา ทำงานบ้านให้ เราจะได้ไม่ต้องเหนื่อย และไม่ต้องเหงา ให้เราเลี้ยงลูก เราจะสอนลูกแต่สิ่งดีๆ วันว่างๆเรากับเค้าจะใช้เวลาด้วยกัน ตอนเย็นของทุกวันเค้าจะรีบกลับบ้าน ไปซื้ออาหารมาทำกินกันเองกับเราที่บ้าน วันหยุดเค้าจะพาเรากับลูกไปเที่ยว ... พอแก่ๆก็ไปใช้ชีวิตด้วยกันในต่างจังหวัด จะดูแลกันจนตาย ... มันอาจจะฟังดูเหมือนฝันเกินไปนะ แต่ว่าที่ผ่านมา เค้าก็อยู่เคียงข้างเรา และทำให้ทุกวันของเรามีความสุข เราไม่เคยคิดว่าจะเจอผู้ชายที่ดีขนาดนี้ ... เพื่อนเราหลายคนบอกว่าเราน่ารัก ทำบุญมาด้วยอะไร แต่เรากลับไม่รู้สึกแบบนั้น เราฉยๆ แต่สิ่งที่เรารุ้สึกว่าชาติที่แล้วเราคงทำบุญมาดีมาก ก็คือการที่เราได้เจอเค้า มันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่มาเติมเต็มชีวิตเรา ...

      เราเสียเค้าไป ด้วยอุบัติเหตุทางทะเล เค้าไปเที่ยวกับเพื่อนอ่ะ ว่ายน้ำเล่นกัน แล้วเกิดเป็นตระคริวช่วยไว้ไม่ทัน ...เราเสียใจมาก ... มีอยู่ครั้งนึง เราไปทะเลกับเค้า ว่ายน้ำเล่นกัน แล้วเราเป็นตระคริวเกือบตายอ่ะ เค้าก็ว่ายมาช่วยเรา เค้ากอดเรา ร้องไห้ เค้าบอกว่า ตอนนั้นเค้ากลัวจริงๆ กลัวจะเสียเราไป .... แต่ตอนที่เค้าเป็นตระคริว ตอนที่เค้ากำลังจมน้ำ กลับไม่มีใครรู้ ไม่มีใครไปช่วยเค้า ... เราเสียเค้าไปแล้ว ผู้ชายที่เป็นทุกอย่างในชีวิตเรา ... เรื่องนี้ผ่านมา นานพอสมควรแล้ว 3ปีแล้ว หลังจากเค้าเสีย เราไปไหว้พ่อแม่เค้า ไปกราบท่าน พวกท่านรักเราเหมือนเราป็นลูกอีกคน ... เราคิดถึงเค้า ตอนนี้ก็ยังคิดถึงอยู่ ..... 

      ตอนนี้เรากำลังจะไปเรียนต่อโท ไปเรียนที่อังกฤษ ตามที่เรากับเค้าเคยคุยกันไว้ว่าจะไปด้วยกัน ... มันเหงามากเลย 3ปีที่เสียเค้าไป เราทำใจไม่ได้เลย เราจะไปเริ่มชีวิตใหม่ที่นั่น... เราเสียเค้าไปแล้ว 3ปีที่เราเหมือนคนบ้า นั่งร้องไห้แทบเเป็นแทบตาย เรารู้ว่าถ้าเค้าเห็นเราเป็นแบบนั้นต่อ เค้าคงเสียใจมาก เราต้องเปลี่ยนตัวเอง เปลี่ยนเพื่อเค้า... 

      การที่เค้าจากเราไป มันกระทันหันมาก เราอยากบอกทุกคนว่า เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้เสมอนะคะ อย่ามองข้ามคนที่เค้ารักคุณ ใช้วันเวลากับคนที่คุณรักให้คุ้มค่าเถอะ


      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×